เสื้อชูชีพทางทะเล (MarineChildLifejacket) เหมาะสำหรับการช่วยชีวิตผู้คนทุกประเภทบนชายฝั่งทะเลและแม่น้ำในแผ่นดิน การลอยตัวของเสื้อชูชีพมีค่ามากกว่า 113N หลังจากแช่อยู่ในน้ำเป็นเวลา 24 ชั่วโมง และการสูญเสียการลอยตัวของเสื้อชูชีพควรน้อยกว่า 5% วัสดุพยุงเสื้อชูชีพ: โฟมโพลีเอทิลีน เสื้อชูชีพทางทะเลรุ่นใหม่เป็นเสื้อชูชีพใหม่ที่ออกแบบและผลิตตามข้อกำหนดของ IMOMSC207 (81) และ MSC200 (80) ข้อกำหนดนี้ถูกนำมาใช้เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 2010
1. ตั้งแต่วินาทีที่คุณออกจากฝั่ง คุณต้องสวมเสื้อชูชีพตกปลาทะเลเพื่อป้องกันการตกทะเล คนส่วนใหญ่เป็นอัมพาต ละเลยบทบาทสำคัญของเสื้อชูชีพสำหรับตกปลาทะเล โดยคิดว่าตนเองมีระดับน้ำดีและไม่จำเป็นต้องสวมเสื้อชูชีพสำหรับตกปลาทะเล แท้จริงแล้วทะเลไม่ใช่แผ่นดินแต่อย่างใด คลื่น กระแสน้ำวน แนวปะการัง และสภาพอากาศที่เลวร้ายอย่างกะทันหันสามารถก่อให้เกิดอันตรายได้ทุกเมื่อ ไม่เพียงแต่คุณสามารถนั่งพักผ่อนได้หากคุณเก่งเรื่องน้ำ แม้ว่านาวิกโยธินจะสวมเสื้อชูชีพและลงจอดบนชายหาด คนธรรมดา ฯลฯ ก็ไม่จำเป็นต้องพูด ดังนั้นคุณต้องสวมเสื้อชูชีพตกปลาทะเลเมื่อคุณไปตกปลาในทะเล
1. พื้นผิวของเสื้อชูชีพส่วนใหญ่ทำจากวัสดุกันน้ำและอากาศซึมผ่านได้ นอกเหนือจากการให้ความสนใจกับพารามิเตอร์การลอยตัวแล้ว ชาวประมงควรให้ความสนใจด้วยว่ามีส่วนติดต่อของเป้ากางเกงเสียหายหรือไม่ และอื่นๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ลอยโดยไร้แรงโน้มถ่วงหลังจากลงน้ำ2. โดยทั่วไปจะมีตัวเรืองแสงรูปวงรีคู่หนึ่งอยู่บนหน้าอกหรือไหล่ของเสื้อชูชีพ ส่วนใหญ่ใช้สำหรับการช่วยเหลือในทะเลเพื่อค้นหาเป้าหมาย ดังนั้นคุณควรใส่ใจว่าจะเย็บเมื่อเลือกหรือไม่จากนั้นพิจารณาสีและเนื้อผ้า
อุบัติเหตุตกน้ำส่วนใหญ่มักเกิดขึ้นกะทันหัน และการช่วยเหลือทางน้ำก็จริงต้องแข่งกับเวลา ในกรณีฉุกเฉิน เมื่อมีคนตกน้ำหรือติดอยู่ในภัยพิบัติน้ำท่วม ช่วงเวลาสำคัญในการช่วยเหลือทางน้ำคือเพียงไม่กี่นาที ทั้งคนตกน้ำและผู้ช่วยชีวิตจำเป็นต้องเข้าใจการใช้ห่วงชูชีพที่ถูกต้องเพื่อช่วยชีวิตได้รวดเร็วยิ่งขึ้น
เมื่อใช้แพชูชีพแบบโยนแล้วปล่อย แพและถังเก็บสามารถโยนลงไปในน้ำพร้อมกันได้โดยตรง แพชูชีพสามารถพองตัวโดยอัตโนมัติและสร้างขึ้นเพื่อให้ผู้ที่มีปัญหาในการขี่ หากเรือจมเร็วเกินกว่าจะโยนลงน้ำได้ เมื่อเรือจมถึงระดับความลึกที่กำหนด อุปกรณ์ปล่อยแรงดันน้ำบนแพจะปลดตะขอโดยอัตโนมัติ ปล่อยแพชูชีพ และแพชูชีพจะขึ้นผิวน้ำและชาร์จใหม่โดยอัตโนมัติ ปูด.
ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่าการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรของผู้ที่อยู่ในทะเลไม่ได้เกิดจากความหิวกระหาย แต่เกิดจากความกลัวเป็นหลัก ดังนั้นปัจจัยสำคัญสำหรับการอยู่รอดในทะเลคือความตั้งใจที่เข้มแข็งไม่กลัวความยากลำบากและความเชื่อมั่นในการอยู่รอด ดังนั้น อันดับแรก เราต้องเอาชนะความสิ้นหวังและความกลัว และประการที่สอง ต้องสามารถทนต่อการทดสอบของความหิว ความหนาว ความกระหาย และอาการเมาเรือ เมื่อคุณตกที่นั่งลำบากในทะเล หากคุณไม่กลัวอันตราย ไม่วุ่นวาย และไม่วุ่นวาย และคุณเตรียมพร้อมล่วงหน้าอย่างเต็มที่ คุณก็สามารถเพิ่มความหวังในการช่วยเหลือได้
